انتخاب زمان فروش سهام می‌تواند کار دشواری باشد که البته بهتر است بگوییم کار بسیار سختی است، زیرا اکثر افراد حین اتخاذ تصمیمات معاملاتی، هیجانی عمل می‌کنند. ترس و طمع، عمده‌ترین احساسات مخرب معامله‌گران حین زمان فروش سهام است. توانایی کنترل این حالات، کلید اصلی تبدیل شدن به یک معامله گر برتر است. به‌طور مثال اگر پس از خرید، سهم افزایش قیمت ۱۰% را تجربه کند و دوباره با وقوع یک موج صعودی، به ۲۰% بالاتر از نقطه ورود هم برسد، بسیاری از افراد حاضر به فروش سهام خود نیستند، زیرا حس می‌کنند یک افزایش قیمت نجومی در پیش است و در صورت زمان فروش سهام، پول هنگفتی را از دست می‌دهند! چنین وضعیتی از طمع نشات گرفته و اینکه آن‌ها در خیال خود می‌پندارند که مالک یکی از برترین سهام بازار هستند. در طرف مقابل هم تقریباً چنین شرایطی وجود دارد. چون نسبت به سهام تعصب داشته و از پذیرش اشتباه و زیان واهمه دارند، در صورت افت قیمت و برقراری روند نزولی هم از معامله خارج نمی‌شوند.
بهترین زمان فروش سهام
این یک چالش اساسی است که همواره معامله‌گران با آن سر و کار دارند. اولین گام در راستای خروج به‌موقع از معاملات این است که بپذیرید باید غیراحساسی معامله کنید. خوشبختانه روش‌هایی وجود دارند که تا حد زیادی به معامله‌گران کمک می‌کنند تا بر اساس برخی پارامترها، یک خروج سیستماتیک و غیر هیجانی داشته باشند. در این مقاله می‌خواهیم برخی از پرکاربردترین روشهای زمان فروش سهام را مورد بررسی قرار دهیم.
فروش بر اساس ارزش واقعی سهام
این روش بیشتر در میان معامله‌گران ارزشی رواج دارد. لازمه استفاده از این استراتژی، ارزش‌گذاری سهام با استفاده از نسبت‌های رایج در تحلیل بنیادی مانند نسبت قیمت به درآمد، قیمت به ارزش دفتری یا قیمت به فروش می‌باشد. سپس درصورتی‌که قیمت کمتر از ارزش واقعی باشد، سرمایه‌گذار اقدام به خرید نموده و رسیدن قیمت به سطح ارزش واقعی، نقطه خروج محسوب می‌شود. یکی از مهم‌ترین مزایای این روش، عدم خرید حین وجود حباب قیمت‌هاست. این استراتژی یک نقطه خروج از پیش تعیین‌شده محسوب می‌شود. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار سهام شرکت وال مارت را با نسبت قیمت به درآمد ۱۳ خریداری می‌نماید. بررسی اطلاعات تاریخی شرکت نشان می‌دهد، میانگین ۵ سال اخیر نسبت قیمت به درآمد برای این سهام، ۱۵٫۸ بوده است. با فرض اینکه عدد میانگین به‌دست‌آمده برای این نسبت، نشان‌دهنده ارزش واقعی شرکت بر اساس این شاخص باشد، رسیدن به این سطح نقطه زمان فروش سهام محسوب می‌شود. بنابراین می‌بینیم که بر اساس یک روند مشخص و فرضیه‌ای نسبتاً معقول، می‌توان منطقی سرمایه‌گذاری نمود.
فروش بر اساس فرصت بهینه
این استراتژی مختص افرادی است که به‌صورت مداوم مشغول پایش و تحلیل بازار هستند و فرصت‌های جدید را به‌سرعت رؤیت می‌نمایند. در این روش باید همواره ریسک و بازده و شرایط سهام موجود در سبد سرمایه‌گذاری خود را بررسی کنید. هنگامی‌که در بازار یک موقعیت مناسب برای ورود مشاهده می‌کنید، باید به‌سرعت به پرتفولیو خود مراجعه کرده و اگر سهامی دارید که انتظار خاصی از آن نمی‌رود یا شرایط بدتری نسبت به موقعیت جدید دارد، نسبت به جایگزینی کامل یا قسمتی از آن اقدام می‌نمایید. هدف اصلی داشتن یک سبد سهام بهینه است.
فروش بر اساس وخامت اوضاع بنیادی
این استراتژی خروج بسیار شبیه به روش اول است، اما اینجا زمانی فروش اتفاق می‌افتد که روند نامطلوبی بر امور داخلی شرکت حاکم شده باشد. در این روش خروج، سرمایه‌گذار بر اساس شاخص‌های بنیادی مشخصی چون وضعیت ترازنامه، نقدینگی و نسبت‌های پوشش بدهی، وضعیت شرکت را رو به افول ارزیابی می‌نماید و به این نتیجه می‌رسد که روند رو به رشد شرکت متوقف‌شده و زمان فروش این سهام، فرا رسیده است. به‌طور مثال فرض کنید سهام یک شرکت خدماتی را که سوددهی بالا و مداومی دارد را خریداری نموده‌اید. تا زمانی که این روند برقرار است شما به خاطر سود سهام و ثبات فعالیت این شرکت، سهامداری می‌کنید. هنگام خرید، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام ۱ بود که به مرور زمان عملکرد شرکت افت کرده و این نسبت به ۱٫۴ رسیده است. در این حالت شما برای حفظ سرمایه خود، یک قانون برای خروج از سهم وضع می‌نمایید. مثلاً مقرر می‌کنید درصورتی‌که این نسبت به کمتر از ۱ یا بیش از ۱٫۵ برسد، سهام خود را به فروش می‌رسانم. زیرا درصورتی‌که این نسبت به هرکدام از اعداد مذکور برسد، نشان‌دهنده اوضاع نامناسب بنیادی شرکت است و عملاً با این وضعیت سرمایه شما در معرض خطر می‌باشد.
فروش بر اساس مدیریت سرمایه
برخی از معامله‌گران، بر اساس میزان تحمل ریسک، نقطه خروج خود را تعیین می‌کنند. به‌طور مثال یک معامله‌گر در نظر می‌گیرد، اگر قیمت با در نظر داشتن حجم معامله، به سطحی برسد که زیان این معامله به ۱۰% سرمایه کل برسد، سهام خود را به فروش رسانده و روی دیگر سکه نیز به همین صورت است. برای تعیین نقطه خروج با سود نیز از همین روش استفاده می‌شود. این استراتژی خروج درواقع یک اقدام متوقف کننده ضرر است. که در صورت افت قیمت، از اصل سرمایه و هنگام رشد سهام، از سود محافظت می‌کند. نکته اصلی در این روش این است که می‌توانید با ترکیب حداکثر درصد قابل‌تحمل ریسک خود، با میانگین درصد نوسانات تاریخی سهام به نقطه خروج بهینه دست یابید.
فروش بر اساس سطوح نموداری
اگر با استفاده از روشهای تحلیل بنیادی برای تعیین نقطه زمان فروش سهام موافق نیستید و به نظر شما کارایی لازم را ندارند. یا فکر می‌کنید استفاده از روش درصدی و… منطقی نیست. می‌توانید از استراتژی‌های نموداری استفاده کنید. این روش بر اساس ابزارهایی مثل اعداد رند، سطوح حمایت و مقاومت و یا سایر شاخص‌های فنی می‌باشد. البته لازم به ذکر است که این روش نسبت به سایرین از قطعیت کمتری برخوردار است، اما در نظر داشته باشید می‌توانید با ترکیب این روش با بقیه استراتژی‌ها، به یک تکنیک خروج چندجانبه دست یابید.
کلام پایانی
پذیرش زیان یکی از سخت‌ترین موارد در معامله‌گری است. اکثر اوقات چیزی که باعث موفقیت سرمایه‌گذاران می‌شود، انتخاب بهترین گزینه سرمایه‌گذاری نیست بلکه توانایی آن‌ها در زمان فروش سهام در زمان مناسب است. امیدواریم راهکارهای ارائه‌شده در این مقاله، برای سرمایه‌گذاران در انتخاب زمان مناسب فروش سهام مثمر ثمر واقع شود.
با سری مقالات مدیریت سرمایه در سرمایه گذاری بیشتر آشنا شوید
- بهترین زمان فروش سهام چه موقعی است؟
- پنج استراتژی سرمایه گذاری بلند مدت
- مدیریت سرمایه در معاملات بورس
- تکنیک‌های مدیریت سرمایه پیشرفته
- مشاور سرمایه گذاری در بورس چیست و کیست؟
- تاریخچه ایجاد و تعریف اختیار معامله
- قوانین زندگی وارن بافت
- ۲۳ ویژگی سرمایه گذاران موفق
- ضریب بتا در بورس چیست و چگونه از آن در معاملات سهام استفاده کنیم؟
