مفاهیم و اصطلاحات سرمایه گذاری بین المللی

گزارش COT یا تعهد معامله در فارکس یک گزارش هفتگی است که هر جمعه توسط کمیسیون تجارت (CFTC) در ایالات شیکاگو آمریکا منتشر می شود. این گزارش معاملات و تعهدات معامله گران در بازارهای آتی و گزینه های مناسب برای سرمایه گذاری را نشان می دهد. COT یکی از منابع مهم برای تحلیل رفتار معامله گران در بازارهای مالی محسوب می شود که اطلاعات مهمی با مطالعه و تحلیل داده های این گزارش می توان به دست آورد. تقسیم بندی معامله گران، تعهدات معامله گران و تحلیل و پیش بینی از شرایط بازار جز اطلاعات مفیدی است که معامله گران و فعالان بازار فارکس می توانند از بررسی این گزارش به دست آورند.

گزارش COT چیست؟

گزارش تعهد معامله گران (Commitment of Traders) که به اختصار به آن گزارش COT می گویند، یک ابزار تحلیلی مفید برای معامله گران و سرمایه گذاران در بازارهای آتی فارکس است که نقش مهمی در تصمیم گیری های مالی بازی کند. در این گزارش که به صورت هفتگی در وب سایت CFTC یعنی وب سایت اصلی کمیسیون تجارت در ایالات متحده آمریکا منتشر می شود، اطلاع مهمی در مورد روند معاملات در بازار فارکس وجود دارد که معامله گران این بازار می توانند با مطالعه و تحلیل گزارش های منتشر شده به اطلاعات مفیدی درباره بازار دست یابند و براساس اطلاعات خود نسبت به خرید و فروش ارز در بازار فارکس اقدام کنند. در این گزارش می توانید میزان کل دارایی حاضرین در بازار قراردادهای آتی در کشور آمریکا را مشاهده کنید. این گزارش مشخص می کند که معامله گران بزرگ در بازارهای آتی چه معاملاتی را انجام داده اند و چه تغییراتی نسبت به هفته قبل داشته اند. به صورت کلی در گزارشات کات فارکس اطلاعات به صورت زیر بیان می شود:

• تقسیم بندی معامله گران: گزارشات COT فارکس معامله گران را به چند دسته اصلی تقسیم می کند، از جمله معامله گران تجاری، معامله گران غیر تجاری و معامله گران راهنما (یا دلال های کوچک). این تقسیم بندی نمایانگر نوع فعالیت و علاقه های معامله گران در بازار فارکس است.
• تعهدات معامله گران: گزارش COT نشان می دهد که معامله گران در هر دسته چقدر تعهدات بلندمدت (Long) و کوتاه مدت (Short) و اسپرد در قراردادهای آتی دارند. این اطلاعات می تواند برای پیش بینی جهت حرکت بازار و تحلیل روندهای آینده مفید باشد.
• انواع گزارش: گزارش کات فارکس به صورت کلی شامل چهار نوع مختلف گزارش های لگسی، تکمیلی، تفکیکی و معامله گران معاملات آتی است.

کاربرد گزارشات COT

گزارش تعهد معامله گران (COT) می تواند به معامله گران به عنوان یک ابزار مفهومی برای پیش بینی روند بازار و تصمیم گیری های مالی کمک کند. در این گزارش معامله گران بزرگ یعنی صندوق ها و معامله گران حرفه ای و معامله گران تجاری موقعیت های خود را گزارش می دهند. تحلیل این گزارش ها به تعیین موقعیت خالص معامله گران بزرگ و تغییرات در موقعیت های آنها در دوره دو هفته ای تمرکز دارد. گزارش تعهد معامله گران فارکس در این بازار به نام “COT Forex Report” هم شناخته می شود. معامله گران و سرمایه گذاران در بازار فارکس به عنوان یک منبع مهم برای تحلیل بازار و تصمیم گیری های مالی از این گزارشات هفتگی استفاده می کنند. به صورت کلی مهمترین مزایا و کاربردهای گزارشات کات فارکس به شرح زیر است:

• تحلیل روانشناسی بازار: گزارشات COT می تواند به شما کمک کند تا جو روانی بازار فارکس را درک کنید. با تحلیل تعهدات معامله گران بزرگ و تجاری می توانید متوجه شوید که آیا معامله گران در بازار فارکس به خرید (لانگ) یا فروش (شورت) علاقه دارند.
• پیش بینی روند بازار: با تحلیل تغییرات در موقعیت های معامله گران بزرگ و تجاری می توانید به نوعی به پیش بینی روند بازار بپردازید. این اطلاعات می توانند به عنوان یکی از مولفه های تحلیل تکنیکال و بنیادی شما در تصمیم گیری های معاملاتی موثر باشند.
• مدیریت ریسک: گزارش کات می تواند به شما کمک کند تا ریسک معاملات خود را کاهش دهید، در واقع با تحلیل این گزارش ها می توانید درک خوبی از تعهدات معامله گران و جهت گیری بازار به دست آورید و استراتژی های مدیریت ریسک مناسب تری برای خرید و فروش در بازار انتخاب کنید.

انواع گزارش کات

به صورت کلی در گزارش کات چند نوع مختلف داده و گزارش منتشر می شود که هریک از آنها برای یک تحلیل خاص و ارزیابی شرایط بازار مناسب است. به صورت کلی انواع گزارشات Cot فارکس به چهار دسته زیر تقسیم بندی می شود:

• گزارش های لگسی (Legacy): این گزارش یکی از انواع گزارشات کات فارکس است که با استفاده از آن می توان تمام معاملات باز در تمام قراردادهای اصلی که حداقل 20 معامله گر در آن حضور دارند به راحتی بررسی کرد. این نوع گزارش تنها معاملات خرید و فروش اصلی کالا را در نظر می گیرد و سایر تحرکات بازار در آن گزارش نمی شود.
• گزارش های تفکیکی (Disaggregated): در این نوع گزار، معامله گران بازار فارکس به دسته های کوچکتری تقسیم می شوند. این دسته ها شامل کاربران، دلالان سواپ، تجار و بازرگانان، پردازش گران و تایید کنندگان می شود. این گزارش تصویر واضح تری از معامله گران اصلی را نمایش می دهد.
• گزارش های تکمیلی (Supplemental): این گزارش تخصصی معاملات باز است و این معاملات را در سه دسته شاخص، معامله گران تجاری و معامله گران غیر تجاری نشان می دهد. این گزارش شامل 13 قرارداد ویژه کالاهای کشاورزی می شود که این قراردادها آپشن و قراردادهای آتی را شامل می شود.
• گزارش های معامله گران آتی (Futures): در این بخش قراردادهای مختلف از جمله اوراق خزانه داری آمریکا، جفت ارزها و شاخص های سهام مشاهده می شوند. این گزارش به چند بخش تقسیم بندی شده که شامل مدیر دارایی، صندوق های دارای لوریج و واسطه ها است.

نحوه پیدا کردن گزارش COT

برای دسترسی به گزارشات cot باید در ابتدا باید وارد سایت کمیسیون تجاری ایالات متحده یا همان CFTC شوید و پس از ورود به صفحه اصلی سایت برای پیدا کردن گزارش هفتگی روی گزینه مربوط کلیک کنید. مراحل و نحوه پیدا کردن گزارشات COT فارکس در این وب سایت به شرح زیر است:

1. در گام اول باید وارد سایت gov شوید.
2. پس از ورود به صفحه اصلی سایت در قسمت Market Data & Economic Analysis روی گزینه Commitments of traders کلیک کنید.
3. در صفحه جدیدی که برای شما باز می شود، براساس فیلترهای موجود می توانید گزارشات کات فارکس را مشاهده کنید. در سایت شرایطی فراهم شده تا کاربران بتوانند به راحتی روند قیمت ها و اطلاعات مورد نظر را در گزارش های کوتاه و یا بلند مطالعه کنند.

نحوه استفاده از گزارش cot

گزارشات تعهد معامله گران (COT) ابزاری ارزشمند برای معامله گران در بازارهای مختلف از جمله فارکس محسوب می شود، این گزارشات به معامله گران این فرصت را می دهند تا به تعهدات و تغییرات معامله گران بزرگ در بازار توجه کنند و از تغییرات حجم معاملات آگاه شوند. با مطالعه این گزارشات می توان ترندها و جهت حرکت بازار را تشخیص داد. علاوه بر این اطلاعات معامله گران آتی و بازارهای مختلف از این گزارشات قابل استخراج هستند. در گزارش تعهد معامله گران فارکس معمولا اصطلاحاتی که در جدول زیربیان شده به کار می روند که با آگاهی از مفهوم هر یک از این اصطلاحات می توانید گزارش را به راحتی تفسیر و از نتایج در تحلیل بنیادی و تکنیکال استفاده کنید.

دسته	توضیح
تجاری (Commercial)	مشاغل بزرگی که از معاملات آتی ارزی برای هج کردن و محافظت از خود در برابر نوسانات تبدیل نرخ ارز استفاده می کنند.
غیر تجاری (Non-Commercial)	ترکیبی از معامله گران فردی، صندوق های تأمینی (هج فاند) و مؤسسات مالی که به دنبال معاملات سوداگرایانه و کسب سود از طریق نوسان گیری هستند.
خرید (Long)	تعداد قراردادهای خرید گزارش شده به CFTC.
فروش (Short)	تعداد قراردادهای فروش گزارش شده به CFTC.
بهره باز (Open Interest)	تعداد قراردادهایی که تحویل نشده اند.
تعداد معامله گران (Number of Traders)	تعداد کل معامله گرانی که باید پوزیشن های خود را به CFTC گزارش دهند.
پوزیشن های قابل گزارش (Reportable Positions)	تعداد قراردادهای اختیار معامله (آپشن ها) و پوزیشن های آتی که طبق مقررات CFTC باید گزارش شوند.
پوزیشن های غیر قابل گزارش (Non-reportable Positions)	تعداد پوزیشن های با بهره باز که مشمول گزارش به CFTC نیستند (شامل معامله گران خرد).

رابطه روند قیمت و گزارش COT چیست؟

اگر معامله گران بزرگ موقعیت خرید خالص بیشتری داشته باشند، این نشان دهنده تقاضای بالا و احتمالا افزایش قیمت در نرخ یک ارز در بازار فارکس است. در شرایط معکوس هم اگر معامله گران بزرگ موقعیت خرید خود را کاهش دهند، این ممکن است به نزول قیمت منجر شود. در واقع روند قیمت با گزارش کات فارکس ارتباط مستقیم دارد و بر اساس رفتار معامله گران بزرگ در این گزارش هفتگی می توان به راحتی روند بازار را پیش بینی کرد. همچنین تغییرات در موقعیت های معامله گران بزرگ نسبت به هفته های گذشته هم در این گزارش بسیار مهم است. افزایش یا کاهش تعداد موقعیت های خرید معامله گران بزرگ می تواند نشان دهنده تغییر در نگرش بازار به جهت صعود یا نزول باشد. با ترکیب تحلیل موقعیت های خرید و فروش و تغییرات آنها با عوامل دیگر همچون اخبار اقتصادی و سیاسی می توان تصویر جامع تری از روند قیمت و نگرش بازار به دست آورد. از این رو تحلیل COT به عنوان یکی از عناصر مهم در فرآیند تصمیم گیری معامله گران فارکس مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه تفسیر گزارش تعهد معامله گران

اگر موقعیت معامله گران بزرگ به سمت خرید لانگ افزایش یابد و معامله گران کوچک موقعیت خود را “برخلاف” روند نگه دارند، این موضوع نشان دهنده حرکت بازار به سمت رشد است. در مقابل اگر معامله گران بزرگ موقعیت خالص فروش (short) داشته باشند و معامله گران کوچک خالص خرید خود را تقویت کنند، این موضوع نشان دهنده روند نزولی در بازار فارکس است. بنابراین معامله گران ممکن است از این گزارش به عنوان یک نشانه برای تصمیم گیری های معاملاتی خود استفاده کنند و با توجه به تحلیل تغییرات در موقعیت های معامله گران، روانشناسی بازار را بهتر درک کنند.

چگونه اندیکاتور کات مخصوص خودمان را بسازیم؟

ساختن اندیکاتور COT می تواند زمان بر باشد و نیاز به دانش تحلیلی داشته باشد، معمولا از گزارشات COT فارکس همیشه به عنوان یکی از ابزارهای تحلیلی در این بازار معاملاتی استفاده می شود که نباید به تنهایی به آن اتکا کرد. برای تصمیم گیری های معاملاتی بهتر است علاوه بر این گزارش از ابزارهای دیگر تحلیل تکنیکال و بنیادی هم استفاده کرد. برای ساخت اندیکاتور کات فارکس ابتدا باید مشخص کنید که چه اطلاعاتی از گزارشات COT می خواهید برای اندیکاتور خودتان استفاده کنید. به طور مثال می خواهید رابطه بین تعداد معامله گران تجاری و تغییرات قیمت را بررسی کنید یا موقعیت های خرید و فروش را مقایسه نمایید. برای ایجاد اندیکاتور COT شخصی، باید داده های گزارشات COT را از منابع معتبری همچون وب سایت رسمی کمیسیون تجارت آمریکا جمع آوری کرده و پس از تحلیل دیتا نسبت به تعریف و ساخت اندیکاتور روی سیستم معاملاتی خود در بازار فارکس اقدام کنید.

استراتژی معامله با گزارش کات

استراتژی معامله با گزارشات COT بر تحلیل داده های این گزارش برای تعیین سیگنال ها و شرایط ورود و خروج به معاملات تمرکز دارد. معامله گران از تعداد معاملات خرید و فروش، تغییرات در موقعیت ها و نسبت موقعیت های خرید به فروش در بازار ها مختلف با مطالعه این گزارش آگاه می شوند. با تحلیل این اطلاعات مولفه هایی برای اجرای معاملات تعیین می شود. به طور مثال اگر نسبت موقعیت های خرید به فروش از یک حد معین بالاتر رود، این می تواند به عنوان سیگنال خرید عمل کند. اما لازم به ذکر است که این استراتژی به تنهایی نمی تواند به عنوان یک ابزار قطعی برای معامله عمل کند و باید از آن به صورت ترکیبی با سایر تحلیل ها و گزارش ها استفاده کرد.

چگونه با استفاده از گزارش کات، سقف و کف قیمت را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب سقف و کف قیمت با استفاده از گزارشات COT فارکس معامله گر باید به تغییرات موقعیت معامله گران بزرگ در این بازار توجه کند. اگر معامله گران بزرگ موقعیت خرید خود را افزایش دهند، ممکن است سقف قیمت جدید تعیین شود. از سوی دیگر اگر معامله گران بزرگ موقعیت خرید خود را کاهش دهند، ممکن است کف قیمت جدید اعمال شود. این تحلیل باید با توجه به تغییرات موقعیت ها و میزان تاثیر آنها در بازار صورت گیرد.

سخن پایانی

نتایج تحلیل گزارشات COT قابل استفاده در تحلیل بنیادی است و اطلاعات بسیار مفیدی را می توان از این تحلیل برای پیش بینی روند بازار به دست آورد. این گزارش هفتگی به معامله گران و سرمایه گذاران کمک می کند تا تصمیمات خرید و فروش در بازارهای مالی را به بهترین شکل ممکن اتخاذ کنند. این اطلاعات می تواند به عنوان یکی از مولفه های تحلیل تکنیکال و بنیادی در انتخاب معاملات استفاده شود.

سوالات متداول

دامپینگ یکی از ترفندهای سیاه تجاری است. البته وقتی درباره اقتصاد و تجارت صحبت می کنیم، تشخیص اینکه هر تکنیک، رفتار یا ترفند تجاری چه رنگی را به خود اختصاص می دهد، سخت می شود؛ با وجود این، سنگ محک ما در این ماجرا، میزان تغییرات مثبت یا منفی است که در بازار هدف دامپینگ رخ می دهد. در این قسمت از خانه سرمایه به سراغ دامپینگ می رویم و این مفهوم نه چندان جدید اقتصادی را کالبدشکافی می کنیم؛ پس با ما همراه باشید.

در ارتش، آن ها به کسانی مدال می دهند که حاضرند خود را قربانی کنند تا دیگران بتوانند نجات پیدا کنند. در تجارت، ما به کسانی پاداش می دهیم که دیگران را قربانی می کنند.

سایمون سینک

دامپینگ چیست؟ (Dumping)

«Dumping» اصطلاحی است که از کلمه «Dump» به معنای «ارزان فروختن یک محصول» گرفته شده است. اصطلاح مقابل این واژه «آنتی دامپینگ» یا «Anti-dumping» است که تمام فعالیت های کشورها برای مقابله با این ماجرا را در بر می گیرد. همه ما با چین و انقلابی که در تولیدش به راه انداخت، آشنا هستیم و همه ما از محصولات نه چندان مرغوب چینی استفاده کرده ایم.

حالا پرسش اصلی این است که چین چگونه در این مدت کوتاه توانست بازار قدیمی کشورهای مختلف جهان را از چنگ اهالی آن دربیاورد و مردم را به مصرف کردن محصولات خودش – هرچند با کیفیت پایین – تشویق کند؟

چین و دامپینگ گسترده در بازار جهان

چین از دامپینگ استفاده کرد؛ به این معنا که تحقیقی گسترده درباره بازار کشورهای رقیب انجام داد، چندین نوع محصول و صنعت را هدف قرار داد، سپس همان محصولات را با قیمتی بسیار کمتر به همان کشور صادر کرد. مردم در کشور پذیرنده آن محصولات می دیدند که محصولی خارجی با قیمتی بسیار کمتر از محصول داخلی به فروش می رسد.

آن ها برای مدتی، تحت تأثیر جادوی قیمت قرار گرفتند و از کیفیت غافل شدند؛ البته استدلالشان منطقی بود. وقتی می شد یک محصول را با یک سوم قیمت خرید، چرا باید چند برابر قیمت آن را برای خرید همان محصول از برند داخلی پرداخت کرد؟

در آن هنگام، هر عقل سلیمی انتخاب محصول ارزان قیمت را پیشنهاد می داد. غافل از اینکه کیفیت بسیار پایین محصولات چینی و چندین بار خرید از یک محصول، سبب می شد مردم درنهایت، قیمتی چند برابر نمونه داخلی را برای خرید یک محصول چینی پرداخت کنند.

وقتی مردم به این ماجرا پی بردند و خواستند دوباره از محصولات داخلی کشور خودشان استفاده کنند، فهمیدند راه بازگشت از این مسیر، بسیار سنگلاخی است؛ زیرا کارخانه های داخلی به دلیل از دست دادن بازارشان دچار ورشکستگی شده بودند؛ بنابراین چاره ای جز استفاده کردن از محصولات چینی وجود نداشت.

آیا چینی ها با فروش محصولات بسیار ارزان، ضرر نکردند؟

پاسخ مثبت است. سیاست اقتصادی دامپینگ، همیشه در آغاز با ضرری هنگفت همراه است. تصور کنید شما یک مغازه مبل سازی در محله خودتان دارید و نوعی صندلی راحتی که در مغازه شما ساخته می شود مشتریان خوبی دارد. بعد از مدتی متوجه می شوید فروش صندلی هایتان کاهش یافته است.

وقتی ماجرا را از مشتری هایتان جویا می شوید، آن ها به شما می گویند همان نوع صندلی را با همین کیفیت، ولی به نصف یا یک سوم قیمت از مغازه دیگری خریداری کرده اند! آن هنگام است که احساس می کنید یک سطل آب یخ یک باره روی سرتان ریخته شده است.

پُرسان پُرسان به دنبال آن مغازه می گردید و می بینید که او هم یک تولیدی کوچک است اما دقیقاً صندلی شما را با همان کیفیت ولی با قیمتی بسیار کمتر می فروشد. وقتی ماجرا را از او جویا می شوید می فهمید پای یک تولیدی بزرگ در میان است و این مغازه تنها مسئولیت فروش آن صندلی را بر عهده دارد.

درنهایت هم متوجه می شوید که آن تولیدی با وجود متحمل شدن ضرر، صندلی شما را با قیمتی بسیار کمتر به فروش می رساند تا مشتری های شما را از چنگتان دربیاورد. وقتی تولید آن محصول برایتان صرفه اقتصادی نداشته باشد، بعد از مدتی مقاومت – به دلیل غرورتان – درنهایت شما هم تولید آن صندلی را متوقف خواهید کرد.

تا آن زمان، آن تولیدکننده بزرگ به دلیل وجود منابع پشتیبانی همچنان به تولید آن صندلی با نصف قیمت ادامه می دهد. وقتی مطمئن شد شما دیگر در بازار حضور ندارید، صندلی را با همان قیمت اصلی روانه بازار می کند و به این ترتیب، با در انحصار گرفتن بازار، سود بسیار خوبی خواهد کرد و حتی ضررهای آن ارزان فروشی را هم در مدت بسیار کوتاهی جبران می کند!

راز تجارت این است که چیزی را بدانی که هیچ کس دیگری نمی داند.

آریستوتل اوناسیس

به جز رقابت، چه دلیل دیگری برای ایجاد دامپینگ وجود دارد؟

بیرون کردن رقبا از بازار داخلی یا خارجی و تبدیل شدن به یکه تاز بازار یا صنعت، تنها یکی از دلایل روی آوردن به دامپینگ در اقتصاد است. موارد زیر، تعدادی دیگر از دلایل این ماجرا به شمار می روند:

• فروش سریع محصولاتی که بیش از نیاز بازار تولید شده اند.

گاهی کارخانه ها با مازاد محصول روبه رو می شوند. در این صورت، برای اینکه بتوانند خودشان و انبارهایشان را از دست این محصولات مازاد نجات دهند، آن ها را با قیمتی کمتر، روانه بازارهای خارجی می کنند. البته روشن است این ماجرا تنها تا زمانی که موجودی مازاد انبارهایشان تمام شود، ادامه پیدا می کند. پس از آن، دوباره قیمت ها به حالت قبل برمی گردند.

• بازکردن جای خود در یک بازار جدید

معمولاً این کاری است که شرکت های تازه وارد، اما قدرتمند در یک صنعت که میزان رقابت در آن بسیار شدید است انجام می دهند. آن ها علاوه بر کاهش قیمت ارائه محصول در یک بازه زمانی مشخص که با هدف شناساندن برندشان به مردم صورت می گیرد، از روش های دیگری مانند «راه اندازی جشنواره ها»، «قرعه کشی ها» و «دادن جایزه های ارزشمند» استفاده می کنند.

در تمام طول این مدت، شرکت تازه وارد در حال ضررکردن است، ولی چون پشتوانه های مالی قدرتمندی دارد، همچنان دوام می آورد. بعد از مدتی نه تنها دیگر خبری از آن همه جایزه و قرعه کشی نخواهد بود، بلکه قیمت محصول هم افزایش پیدا خواهد کرد.

• خلاص شدن از دست کالاهای کم ارزش

برخی شرکت ها به سمت تولید کالاهایی می روند که نه جامعه به آن ها نیاز دارد و نه بازار قدرتمندی دارند. معمولاً این ماجرا زمانی اتفاق می افتد که یک کارخانه یا تولیدی با هدف شکارکردن مشتریان حاشیه ای یا جامعه محدودی از مشتریان که نیازهای بسیار خاصی دارند روی می دهد. وقتی همان جامعه کوچک هم خواهان آن محصولات نباشند، آن همه تلاش و خرج کردن آن همه منابع برای تولید آن محصول فایده ای ندارد. در این صورت، کارخانه ها برای نجات دادن باقی مانده منابعشان، تولید آن محصول را متوقف می کنند و موجودی انبارشان را با قیمتی بسیار پایین به فروش می رسانند.

چند نوع دامپینگ وجود دارد؟

دامپینگ از نظر مدت زمانی که طول می کشد به سه دسته تقسیم می گردد:

1. دامپینگ فصلی

وقتی فروشنده ها یا تولیدکننده ها در یک کشور دیگر، فصل فروش محصولات را در کشور خودشان از دست بدهند و مطمئن باشند مردم خودشان دیگر خواهان آن محصولات نخواهند بود، باقی مانده های فروش نرفته از فصل قبلی خود را به کشورهای دیگر صادر می کنند. می توانید این مورد را در صنعت لباس به روشنی ببینید. برخی از لباس های برندی که وارد ایران می شوند در این دسته جای می گیرند.

2. دامپینگ کوتاه مدت

این مورد، همان نوع مشهور از دامپینگ است که هم نمونه داخلی و هم نمونه خارجی دارد. هدف اصلی از اجرای این نوع دامپینگ، به دست آوردن سهم بیشتری از یک بازار و خارج کردن رقبای داخلی و خارجی است.

3. دامپینگ بلندمدت

در این نوع از دامپینگ، مواردی همچون «ارزان بودن ماده اولیه در یک کشور نسبت به کشور مقصد»، «وجود تکنولوژی های پیشرفته تری که باعث کاهش هزینه تولید می شوند»، «ارزان بودن نیروی کار» و… سبب می شوند قیمت تمام شده تولید یک محصول در یک کشور، بسیار ارزان تر از تولید همان محصول در یک کشور دیگر شود؛ به همین دلیل، کشور صادرکننده محصول، بدون آنکه زیر بار ضرر برود، محصولی مشابه را با قیمتی کمتر از نمونه داخلی آن وارد بازار کشورهای دیگر می کند.

سیاست، تجارت است.

کینگ کمپ ژیلت

چگونه با دامپینگ مقابله می شود؟

کشورها در مقابل روی دادن دامپینگ دو ابزار در دست دارند:

1. مالیات جبرانی و عوارض سنگین گمرکی

مالیات یکی از قدرتمندترین روش ها برای مقابله با ورود آسان محصولاتی است که از آن ها رنگ و بوی دامپینگ به مشام می رسد. البته در این مورد یک نکته کوچک وجود دارد و آن عضو بودن یا نبودن در «گات» است. «General Agreement on Tariff and trade» که به اختصار آن را «GATT» صدا می زنند، یکی از سه موضوعی بود که در سال 1944 و در کنفرانس «برتون وودز» به تصویب رسید.

کشورهایی که عضو گات هستند، بعد از اینکه ثابت کردند یک کشور دیگر در حال انجام دامپینگ در کشورشان است، می توانند مالیات جبرانی را روی آن کالا در نظر بگیرند. تفاوت کشورهایی مانند ایران که عضو گات نیستند، در این است که آن ها برای وضع قوانین جدید مالیاتی روی کالاهای وارداتی نیازی به اثبات این ماجرا در هیچ جایی ندارند.

آن ها هر زمان که تشخیص دهند دامپینگ در حال رخ دادن است- یا حتی زمانی که به دلیل های سیاسی نخواهند کشوری محصولاتش را وارد ایران کند – روی محصولات وارداتی، مالیات های سنگین وضع می کنند و نیازی هم ندارند که به کسی یا ارگانی بین المللی در این زمینه پاسخ گو باشند.

2. حمایت دولتی از تولیدکننده های داخلی

دولت ها می توانند با در نظر گرفتن یارانه های گوناگون، معاف کردن تولیدکننده ها از پرداخت مالیات و برداشتن موانع دست و پا گیر قانونی که بر سر راه تولیدکننده های داخلی قرار دارند، دستی حمایت وار بر سر صنعت داخلی خود بکشند و در مقابل غول های قلدر خارجی از آن ها محافظت کنند.

معایب دامپینگ

رخ دادن دامپینگ در بازار یک کشور مشکلات زیر را با خود به دوش می کشد:

• از بین رفتن رقبای تجاری با محصولات ارزشمند

فریب قیمت می تواند تا مدتی بی کیفیت بودن محصولات را پوشش دهد، ولی تا آن زمان، تولیدکننده های قدرتمند داخلی که محصولات بسیار باکیفیتی را تولید می کنند، از میدان رقابت بیرون انداخته می شوند.

• افزایش حجم بیکاری در کشور

به دنبال از کار افتادن کارخانه ها و مجموعه های داخلی، تعداد بسیار زیادی از مردم با بیکاری روبه رو می شوند. بعد از مدتی هم که کشور صادرکننده قیمت محصولات را به ارزش واقعی آن ها برمی گرداند، مردم بیکار شده، باید با گرانی قیمت ها هم دست و پنجه نرم کنند.

با چند نمونه از دامپینگ در بازارهای داخلی و خارجی آشنا شوید:

• دامپینگ در آمریکا

آمریکا یکی از زخم خورده های بزرگ دامپینگ به شمار می رود. ماجرا از این قرار بود که در یک بازه زمانی، ژاپن تصمیم گرفت با تکیه بر دستکاری قیمت ها -دامپینگ – بازار داخلی آمریکا در بخش محصولات الکترونیکی و فولاد را از آن خود کند.

با وجود آنکه آمریکا نیز در آن زمان تولیدات خوبی در این دو صنعت داشت، ژاپنی ها تصمیم گرفته بودند این رقیب را قبل از آنکه بتواند خودش را قدرتمندتر کند، از میدان بیرون کنند. کم کم محصولات ارزان قیمت ولی بسیار باکیفیت ژاپنی، جای خود را در بازار آمریکا باز کردند. این ماجرا درباره فولاد و حتی کفش های ورزشی نیز به همین ترتیب پیش رفت.

• دامپینگ در بازار اروپا

حتی در اروپا هم آثار دامپینگ ژاپنی ها به چشم می خورد. البته آن ها در این بازار به جای لوازم الکترونیکی روی خودرو و فولاد تمرکز کردند و پس از مدتی به موفقیت موردنظرشان رسیدند.

• دامپینگ در بازار ایران

کشور چین با تمام قوا در حال دامپینگ در بازار ایران است. این کشور شانس خود را تمام زمینه های ممکن امتحان کرد. با این کار شرکت ها و کارخانه های زیادی ورشکست شدند و عده زیادی شغل خود را از دست دادند.

پاسخ به چند پرسش متداول درباره دامپینگ

• آیا تنها پایین بودن قیمت کالای وارداتی می تواند نشانه ای برای دامپینگ در نظر گرفته شود؟

پاسخ منفی است. نمی توان این طور برداشت کرد که اگر قیمت یک کالای وارداتی از قیمت آن کالا یا نمونه مشابهش در داخل کمتر باشد، حتماً دامپینگ رخ داده است؛ چون عوامل زیادی در کنار هم می توانند شرایطی مشابه دامپینگ را به وجود بیاوردند؛ مثلاً شاید دولت ها برای افزایش تراز پرداخت خارجی دست به کار شوند و شرایطی مشابه دامپینگ را به وجود بیاورند. در کل می توان نتیجه گرفت که تشخیص رخ دادن دامپینگ به این سادگی نیست.

• آیا دامپینگ تنها از طریق کشورهای خارجی تحمیل می شود؟

پاسخ این پرسش نیز منفی است. کشور پذیرنده دامپینگ (مثلاً کشور خودمان ایران) نیز می تواند در کشورهای دیگر سبب ایجاد دامپینگ شود. نمونه روشن این ماجرا صنعت خودرو است. خودروهای ایرانی در داخل کشور با توجه به کارایی و کیفیتی که دارند، بسیار گران هستند، ولی همین خودروهای بی کیفیت در بازارهای خارجی با قیمتی بسیار کمتر به فروش می رسند.

• آیا قیمت، تنها عنصر به وجود آورنده دامپینگ است؟

خیر، دامپینگ تنها به دلیل تمایل کشورهای خارجی برای در اختیار گرفتن بازار داخلی یک کشور دیگر رخ نمی دهد. گاهی نبود تکنولوژی هایی که سبب آسان و ارزان شدن فرایند تولید می شوند نیز قیمت تمام شده یک کالا در خارج از کشور را بسیار کاهش می دهد؛ درنتیجه گاهی قیمت یک کالای خارجی، بسیار ارزان تر از یک کالای داخلی می شود.

• آیا دامپینگ درباره تمام محصولات وارداتی رخ می دهد؟

خیر، ادویه های خاصی مانند «هل» را در نظر بگیرید. هل در ایران رشد نمی کند. این بدان معناست که نمونه مشابه داخلی از این محصول در ایران وجود ندارد؛ درنتیجه هل در ایران دامپینگ نمی شود. به زبان ساده، وقتی کشوری حرفی در تولید یک محصول نداشته باشد، دامپینگ درباره آن محصول را هم تجربه نمی کند.

یک چیز در تجارت قطعی است. شما و هر کسی اطراف شماست مرتکب اشتباه خواهید شد.

ریچارد برانسون

دامپینگ و دولت ها؛ یکی به نعل یکی به میخ!

با وجود اینکه دامپینگ هم یک سیاست تجاری برای داشتن سهم بیشتری از یک بازار به شمار می رود، آثار جانبی آن به قدری زیاد است که می تواند اقتصاد بازار هدف را دستخوش لرزش ها و ویرانی های اساسی کند. از سوی دیگر تشخیص روی دادن دامپینگ هم کار ساده ای نیست و اگر در این زمینه سختگیری های عجیب و غریبی صورت بگیرد، بستر ورود محصولات باکیفیت خارجی و فرصت استفاده مردم از تکنولوژی های جدید از دست می رود. در هر صورت این وظیفه نهادهای دولتی است که با هوشمندی، جایی در میانه ماجرا را بگیرند و با این کار هم از اقتصاد داخلی محافظت کنند و هم دروازه های کشور را برای ورود محصولات درجه یک خارجی باز بگذارند.

نظر شما چیست؟ فکر می کنید ایران جز بازار خودرو در دیگر بازارهای خارجی هم دامپینگ را به راه انداخته باشد؟ اگر چنین موردی را سراغ دارید لطفاً برایمان مثال بزنید.

معرفی سوئینگ تریدینگ (Swing trading)

سوئینگ تریدینگ یا معاملات نوسانی (Swing trading)، انواعی از معامله است که در آن تلاش بر این است که سودهای کوتاه مدت تا میان مدت از یک سهام (یا هر ابزار مالی) طی چند روز تا چند هفته بدست بیاید. معامله گران در این نوع از تجارت در درجه اول از تحلیل تکنیکال برای جستجو و یافتن فرصت های تجاری استفاده می کنند.

این معامله گران ممکن است علاوه بر تجزیه و تحلیل روند و الگوهای قیمت، از تحلیل بنیادی نیز استفاده کنند.

به طور معمول، سوئینگ تریدینگ شامل نگه داشتن موقعیتی طولانی یا کوتاه برای بیش از یک جلسه معاملاتی است، اما این زمان معمولاً کمتر از چند هفته یا چند ماه است. این یک بازه زمانی کلی است؛ زیرا برخی معاملات ممکن است بیش از دو ماه طول بکشد، با این وجود برخی از معامله گران ممکن است آن ها را معاملات نوسانی بدانند.

معاملات نوسانی نیز می تواند در طی یک جلسه معامله انجام شود، اگرچه این نتیجه ای نادر است که در شرایطی بسیار بی ثبات حاصل می شود.

هدف از انجام معاملات نوسانی تسلط بر قسمتی بزرگ از تغییرات چشمگیر قیمت است. در حالی که برخی از معامله گران به دنبال سهام هایی با حرکات بی ثبات هستند، ممکن است برخی دیگر سهام با ثبات تری را ترجیح دهند. در هر صورت، معاملات نوسانی فرآیندی است که طی آن مشخص می شود قیمت یک دارایی به کدام سمت حرکت خواهد کرد، سرمایه به موقعیت جدیدی انتقال می یابد و در صورت تحقق مثبت حرکات انجام شده، سود کسب می شود.

معامله گران موفق در سوئینگ تریدینگ فقط به دنبال تسلط بر یک قسمت از حرکت پیش بینی شده قیمت هستند و پس از آن به سراغ فرصت های بعدی می روند.

محبوبیت سوئینگ تریدینگ به چه اندازه است؟

معاملات نوسانی یکی از محبوب ترین اشکال تردینگ فعال است، جایی که معامله گران با استفاده از اشکال مختلف تجزیه و تحلیل تکنیکال به دنبال فرصت های میان مدت هستند. اگر به معاملات نوسانی علاقه مند هستید، باید در حوزه تحلیل تکنیکال دانش کسب کنید.

بسیاری از معامله گران، سوئینگ تریدینگ را بر اساس ریسک/پاداش ارزیابی می کنند. آن ها با آنالیز نمودار یک دارایی، تعیین می کنند که چه زمانی وارد شوند، کجا جلوی ضرری را بگیرند و سپس پیش بینی می کنند که کجا کسب سود کرده و خارج شوند.

برای مثال، اگر با از دست دادن 1 دلار به ازای هر سهم 3 دلار سود کسب کنند، این یک نسبت ریسک/پاداش مطلوب است.

از طرف دیگر، به خطر انداختن 1 دلار برای به دست آوردن 1 دلار یا فقط به دست آوردن 0.75 دلار، چندان مطلوب نیست.

معامله گران سوئینگ تریدینگ به دلیل کوتاه مدت بودن معاملات، در درجه اول از تحلیل تکنیکال استفاده می کنند. همانطور که گفته شد، می توان از تحلیل بنیادی نیز برای تقویت آنالیزها استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر معامله گر وضعیتی صعودی را در سهام مشاهده کند، ممکن است بخواهد بررسی کند که آیا اصول اولیه دارایی مطلوب به نظر می رسد یا در حال بهبود است.

معامله گران سوئینگ تریدینگ اغلب در نمودارهای روزانه به دنبال فرصت می گردند و به همین منظور ممکن است نمودارهای 1 ساعته یا 15 دقیقه ای را مشاهده کنند تا یک ورود دقیق، توقف ضرر و سطوح سودآور را پیدا کنند.

مزیت های معاملات نوسانی

• نسبت به معاملات روزانه (Day trading) به زمان کمتری برای انجام یک معامله نیاز دارد.
• با در دست گرفتن عمده نوسانات بازار، پتانسیل سود کوتاه مدت را به حداکثر می رساند.
• معامله گران می توانند به صورت انحصاری به تحلیل تکنیکال و ساده کردن روند معاملات اعتماد کنند.
• امکان استفاده کارآمدتر از سرمایه و بازده بالاتر وجود دارد.

معایب معاملات نوسانی

• موقعیت های تجاری در معرض ریسک بازار یک شبه و آخر هفته هستند.
• برگشت ناگهانی بازار می تواند ضررهای قابل توجهی به همراه داشته باشد.
• معامله گران سوئینگ تریدینگ معمولاً ترندهای بلند مدت را به نفع حرکات کوتاه مدت بازار از دست می دهند.
• کارمزد بالاتر و نوسانات نیز بیشتر است.

استراتژی های معاملات نوسانی

یک معامله گر در سوئینگ تریدینگ تمایل دارد که به دنبال الگوهای نموداری چند روزه باشد. برخی از الگوهای متداول شامل حرکت متوسط ​​کراس اوورها، الگوی فنجان و دسته، الگوی سر و شانه ، پرچم ها و مثلث ها هستند. شمعدان های معکوس کلیدی نیز ممکن است علاوه بر سایر شاخص ها برای ایجاد یک طرح تجاری جامع استفاده شوند.

در نهایت، هر معامله گر در این نوع از معاملات برنامه و استراتژی طراحی می کند که به او در بسیاری از معاملات برتری می دهد که شامل جستجوی ستاپ های معامله است که می تواند حرکات قابل پیش بینی در قیمت دارایی را شناسایی کند. این کار آسان به نظر نمی رسد؛ زیرا هیچ استراتژی همیشه کارساز نیست. هرچه ریسک/ پاداش یک استراتژی تجاری مطلوب تر باشد، نیاز به برد در اکثر معاملات برای کسب سود، کمتر می شود.

مثالی واقعی از معامله نوسانی در شرکت اپل

نمودار بالا دوره ای را نشان می دهد که اپل (Apple) یک حرکت بزرگ قیمتی را تجربه کرده است. به دنبال آن، یک الگوی فنجان و دسته کوچک که اغلب نشان دهنده تداوم افزایش قیمت است که در صورت حرکت سهام به سمت بالای دسته فنجان اتفاق می افتد. بنابراین:

• قیمت از دسته فنجان بالاتر می رود و متحرک خرید احتمالی حدود 192.70 دلار می شود.
• محل احتمالی برای جلوگیری از ضرر زیر دسته فنجان است که با مستطیل مشخص شده که حدود 187.50 دلار است.

به غیر از ریسک/ پاداش، معامله گر می تواند از روش های خروج دیگری مانند انتظار برای پایین آمدن قیمت نیز استفاده کند.

برنامه روزانه یک معامله گر نوسان چیست؟

معامله نوسانی ترکیبی از تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی است که با کمک آن می توان حرکات چشمگیر قیمت را شناسایی کرد. انجام این دست از معاملات برای یک معامله گر خرده فروشی معمولی دشوار است.

تریدرهای حرفه ای بر خلاف تجربه، قدرت و اطلاعات زیادی که دارند کمیسیون کمتری می پردازند، اما با همه اینا توسط مواردی در محدودیت هستند، از جمله؛ چیزهایی که اجازه خرید و فروش آنها را دارند، ریسکی که می توانند بپذیرند و نیز سرمایه زیادی که دارند. سازمان های بزرگ معاملات بسیار بزرگی انجام می دهند و به این طریق به سرعت وارد بازار سهام و از آن خارج می شوند.

تریدرهای آگاه می توانند از شرایط موجود استفاده کنند تا به طور مداوم در بازار سود کسب کنند. در اینجا یک استراتژی روتین برای یک معامله نوسانی خوب وجود دارد که کمک می کند در فعالیت های تجاری خود موفق باشید.

1- پیش بازار (Pre-market)

سوئینگ تریدرها به طور معمول روز خود را از 6 صبح، درست قبل از شروع کار بازار آغاز می کنند. این زمان از جهت دریافت حس کلی در مورد وضعیت بازار در طول روز، یافتن تریدهای بالقوه، ایجاد فهرست تحت نظر (Watch list) و در نهایت بررسی موقعیت های موجود حائز اهمیت است.

2- بررسی اجمالی بازار

اولین کار در روز، آگاهی از آخرین اخبار و تحولات بازارها است. سریع ترین راه برای انجام این کار از طریق کانال تلویزیونی CNBC یا وب سایت های معتبری مانند Market Watch است. یک تریدر به طور خاص باید سه چیز را تحت نظر داشته باشد:

1. احساسات کلی بازار (صعودی/نزولی، گزارش های اقتصادی کلیدی، تورم، ارز، جلسات تجاری خارج از کشور و غیره)
2. احساسات هر بخش از بازار (بخش های داغ بازار، بخش های در حال رشد و غیره)
3. دارایی های فعلی (اخبار، درآمد، پرونده های SEC و غیره)

3- یافتن تریدهای بالقوه

در مرحله بعد تریدر معاملات بالقوه روزانه را جستجو می کند. به طور معمول، سوئینگ تریدرها با کاتالیزوری اساسی وارد یک موقعیت می شوند و با کمک تحلیل تکنیکال موقعیت را مدیریت می کنند و یا از آن خارج می شوند.

دو روش خوب برای یافتن کاتالیزورهای مهم وجود دارد:

1- فرصت های ویژه

این موارد از طریق فایل های SEC و در مواردی با تیتر خبرها راحت تر پیدا می شوند. چنین فرصت هایی ممکن است شامل آفرهای عمومی اولیه (IPO)، ورشکستگی، خرید داخلی، خرید سهام شرکت ها، تصاحب، ادغام، تجدید ساختارها، تملیک و سایر موارد مشابه باشد. این نوع فرصت ها غالباً ریسک زیادی دارند، اما برای کسانی که با تحقیق و آگاهی از آن استفاده می کنند، سود زیادی در پی خواهند داشت.

همه چیز این گونه پیش می رود که تریدر برای جلوگیری از نشان دادن واکنش تند به شرایط موجود، زمانی که همه در حال فروش سهام هستند خرید می کند و زمانی که همه در حال خرید هستند، سهام خود را می فروشد و به این ترتیب نقش اخبار و حوادث در تصمیم گیری های او کمرنگ می شود.

2- سناریوهای هر بخش

برای دریافتن اینکه کدام بخش موفق تر عمل می کند، بهترین راه تحلیل اخبار و نیز تحقیق از وب سایت های معتبر در حوزه اطلاعات مالی است. تریدرهایی که به دنبال بازده و در نتیجه آن ریسک بالاتر هستند، ممکن است، ترجیح دهند بخش های مبهم تری از بازار مانند زغال سنگ یا تیتانیوم را جستجو کنند. تجزیه و تحلیل این موارد غالباً دشوارتر است، اما بازدهی بسیار بیشتری دارد.

در این مواقع تریدرهای معاملات نوسانی به صحنه می آیند تا ترندها را به دست بگیرند و از فرصت های موجود بهره لازم را ببرند تا زمانی که با توجه به نشانه های جدید تصمیم به تغییر جهت بگیرند.

برای معامله گران نوسان شکست نمودارها سومین روش ایجاد فرصت است. این فرصت ها شامل خرید و فروش های سنگین سهامی هستند که به سطح حمایت یا مقاومت کلیدی نزدیک هستند. این تریدرها به دنبال انواع مختلفی از الگوها هستند که برای پیش بینی شکست یا خرابی طراحی شده اند؛ مانند مثلث، کانال ها، موج های ولف، سطوح فیبوناچی، سطوح گان و سایر موارد.

ایجاد فهرست تحت نظر

مرحله بعد ایجاد فهرست تحت نظری از سهام روز است. سهام هایی که دارای کاتالیزور پایه ای هستند و می توانند معامله ای عالی به حساب بیایند. تریدرها صفحه ای واضح دارند که در آن فهرستی از فرصت های دسته بندی شده، قیمت ورودی، قیمت هدف و قیمت توقیف ضرر وجود دارد.

بررسی موقعیت موجود

در ساعاتی پیش از شروع کار بازار، تریدر باید موقعیت های موجود و نیز اخبار را بررسی کند تا از اینکه هیچ اتفاق ناگهانی برای بازار سهام نیفتاده است، اطمینان حاصل کند. این کار را می توان به سادگی با وارد کردن نماد سهام در یک سرویس خبری مانند Google News انجام داد.

در مرحله بعد، تریدرها بررسی می کنند که آیا با جستجو در پایگاه داده EDGAR SEC، پرونده ای ثبت شده است یا خیر. در صورت وجود اطلاعات مادی، باید مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد تا تأثیر آن بر برنامه فعلی معاملات مشخص شود.

بسیاری از تریدرها به عنوان یک قاعده کلی، به این مسئله واقف اند که هرگز نباید وارد موقعیتی با ریسک بیشتر از حد پذیرش شد و تنها باید در صورت ادامه روند صعودی معاملات، سطح سود و یا توقف ضرر را تنظیم کرد.

بازار بعد از پایان زمان مقرر

در معاملات نوسانی به ندرت پیش می آید که خرید و فروشی بعد از ساعت معمول باز انجام گیرد، زیرا در آن زمان بازار ناپایدار است و تغییرات آن بیشتر از حالت طبیعی است. مهمترین مؤلفه در معاملات بعد از ساعت بازار ارزیابی عملکرد آن به صورت صحیح و دقیق است.

ثبت دقیق تمام معاملات و ایده ها برای اهداف مالیاتی و ارزیابی عملکرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چرا که شامل بررسی کلیه فعالیت های تجاری و شناسایی مواردی است که نیاز به بهبود دارند.

خط پایین

اتخاذ روال معامله روزانه مانند این روش می تواند به شما در بهبود معاملات و در نهایت بازده بازار کمک کند. فقط به منابع خوب، برنامه ریزی و آمادگی مناسب نیاز دارد.

چند نکته مهم در رابطه با معاملات نوسانی که باید بدانید

• تمرکز تریدرهای نوسان بر سودهای حاصل از هفته ها یا ماه ها نیست. مدت زمان معاملات به طور متوسط ​​5 تا 10 روز است. به این ترتیب می توانید تعداد زیادی سود کوچک بدست آورید که به بازدهی طولانی مدت می رسد. اگر از سود 20 درصدی یک ماه یا بیشتر راضی هستید، 5 یا 10 درصد از سود هر یک یا دو هفته می تواند سود قابل توجهی برای شما به ارمغان بیاورد
• به هر حال باید فاکتورهای ضرر را هم در نظر داشته باشید. سود ناچیز تنها در صورت کم نگه داشتن ضرر و زیان می تواند باعث رشد در معاملات نمونه ای شود. به جای توقف ضرر 7 تا 8 درصد، ضرر را سریع تر و حداکثر تا حدود 2 تا 3 درصد بپذیرید نه بیشتر. این کار شما را در یک نسبت سود به ضرر 3 به 1 نگه می دارد که نوعی قانون مدیریت سبد سهام برای موفقیت است.

شما با در نظر داشتن این مسئله در واقع به جزئی مهم در کل سیستم اشراف پیدا می کنید، زیرا یک ضرر بزرگ می تواند به سرعت مجموع سودهای کوچکتر بدست آمده را از بین ببرد.

• معاملات نوسانی این قابلیت را دارند که سود بیشتری را در خرید و فروش و معاملات فردی به همراه داشته باشند. یک سهام ممکن است مقاومت لازم در برابر تغییرات ناگهانی را داشته باشد که بتوان آن را برای کسب سود بیشتر نگهداری کرد و یا شاید هم در صورت دادن فرصت بیشتر سود جرئی با آن بدست آورد.
• معاملات نوسانی و معاملات روزانه ممکن است از عملی مشابه به نظر برسند، اما تفاوتی عمده میان این دو نوع از معامله وجود دارد و آن هم چیزی نیست به جز زمان.

اول اینکه بازه های زمانی برای انجام یک معامله متفاوت است. تریدرها هر روز در عرض چند دقیقه و یا چند ساعت به خرید و فروش و انجام معامله می پردازند و سپس از آن دست می کشند. معاملات نوسانی معمولاً طی چند روز یا هفته انجام می شود، اما این مسئله برای معاملات روزانه صدق نمی کند.

مشکل این است که پیش بینی هیچ کس همیشه درست نیست. عدم داشتن تمرکز، نظم و انضباط، یا صرفاً یک بدشانسی می تواند منجر به معامله ای شود که کاملاً بر خلاف خواسته شما باشد و برایتان ضرر به همراه داشته باشد.

یک معامله بد یا رشته ای از معاملات بد، می تواند حساب شما را نابود کند که در این شرایط احتمال بهبودی و اصلاح وضع موجود امری غیرممکن به نظر می رسد، این امر برای معامله گران نوسان نیز صادق است و این رشته از معاملات بد و ضررهای پی در پی آن برای این دسته از تریدرها پیامدهای منفی زیادی را به دنبال دارد.

سخن آخر

برای جلوگیری از به وجود آمدن ریسک های بزرگ، می توان موقعيت ها را به صورت دوره اي بررسي كرد يا هشدارهایی وضع کرد که به جای کنترل مداوم شرایط وظیفه مراقبت را بر عهده بگیرند و در صورت لزوم شما را از وضعیت مطلع کنند.

این کار به معامله گرهای نوسان این اجازه را می دهد تا در سرمایه گذاری های خود تنوع ایجاد کنند.

ورود به بازار سرمایه آسان است، اما انجام معاملات درست و اصولی بیشتر یک هنر است تا علم و این امر به فعالیت های معاملاتی در طول روز بستگی دارد. در نهایت، مدیریت و خروج از معاملات در زمان دقیق همیشه یک علم است که بدون داشتن آن انجام این فعالیت ها خالی از مشکل نخواهد بود.

تجارت الکترونیک چیست؟

تجارت الکترونیک یکی از مهم ترین مفاهیمی بود که پس از رشد خارق العاده ضریب نفوذ اینترنت در میان مردم مطرح شد. در واقع وجود اینترنت و کاربرد گسترده آن در حوزه تجارت و مبادلات مالی سبب شده است، که عملاً هیچ حد و مرزی برای خرید و فروش کالاهای مختلف به صورت آنلاین نداشته باشیم.

در همین راستا و به منظور تسهیل نقل و انتقال پول در فرآیند تجارت کالا و خدمات، برخی شرکت های ارائه خدمات مالی اقدام به راه اندازی سیستم های پرداخت بین المللی نموده اند؛ که معمولاً در قالب کارت های نقدی، اعتباری و کیف پول های الکترونیکی در اختیار کاربران قرار می گیرند. تفاوتی ندارد که چه شغل، تحصیلات، محدوده سنی یا ملیتی داشته باشید، در حال حاضر شما برای مقاصد مختلفی نظیر انتقال وجه، خرید از فروشگاه های آنلاین، هزینه آزمون های بین المللی، خرید بلیط هواپیما، شارژ حساب معاملاتی خود در بروکرهای بازار بورس جهانی و… می توانید، از این سیستم های پرداخت جهانی استفاده کنید.

به دلیل اهمیت این موضوع و علاقه عموم افراد به آشنایی با این سیستم ها تصمیم گرفتیم تا در سری مقالاتی با مهم ترین نکات و انواع این ابزار پرداخت الکترونیکی آشنا شویم.

ویزا کارت چیست؟

ویزا یک شرکت چندملیتی خدمات مالی آمریکایی می باشد که دفتر مرکزی آن در ایالت کالیفرنیا قرار دارد. شبکه بین المللی ویزا در سال 1975 میلادی تأسیس شد، اما ایده اصلی و فرآیند اجرایی آن در سپتامبر سال 1958 با ارسال بیش از شصت هزار کارت اعتباری برای افراد مختلف توسط بانک آمریکا (Bank of America) شکل گرفت.

ویزا کارت نوعی کارت پرداخت است که درون شبکه و تحت برند شرکت ویزا صادر می شود. این شرکت در ابتدا صرفاً کارت های اعتباری صادر می کرد، اما در ادامه صدور کارت های بدهی (نقدی)، پیش پرداخت و هدیه را نیز به مجموعه خدمات خود اضافه کرد.

اگرچه کارت های ویزا دارای نماد رسمی ویزا هستند، اما مستقیماً توسط خود شرکت صادر نشده و توسط مؤسسات مالی همکار این شرکت صادر و در اختیار کاربران قرار می گیرند.

کارمزد مبادلات مالی در شبکه پرداخت ویزا بین 43/1 تا 4/2 درصد حجم تراکنش انجام شده است.

فرآیند کارآیی ویزا کارت به چه شکل است؟

ویزا دارای یک شبکه پردازش شده بزرگ است که کارت های آن توسط کسب وکارهای مختلف در بیش از 200 کشور جهان پذیرفته می شود. معمولاً مؤسسات مالی برای ارائه خدمات خود شامل کارت های پرداخت و… با یک شبکه پرداخت بین المللی مانند ویزا به عنوان شریک تجاری همکاری می کنند. در اینگونه قراردادها هر کدام از صادرکنندگان ثانویه ویزا کارت ، ضوابط و قوانین خاصی برای صدور کارت ویزا (تحت قوانین شرکت اصلی) تعیین نموده و در مورد شرایط مورد نظر خود برای ارائه خدمات به مشتریان تصمیم گیری خواهند نمود.

به طور کلی ویزا کارت از طریق مؤسسات مالی مختلف با شرایط منحصر به فرد برای اشخاص حقیقی و حقوقی در دسترس است. توافق نامه بهره مندی از خدمات ویزا کارت شامل پرداخت هزینه های نقل و انتقالات بانکی به همراه کارمزد شبکه ویزا است.

همچنین شرکت ویزا از طریق توافق نامه های ارائه خدمات با تجار همکاری می کند تا افرادی که معاملات خود را از طریق این شبکه انجام دهند، کارمزد کمی بابت هر معامله خود به عنوان به شبکه ویزا پرداخت کنند.

به طور کلی هر کارت ویزا در هر نقطه ای از جهان برای استفاده در پلفترم های تجاری مختلف به خود شبکه ویزا متکی است. تمامی این کارت ها با یک کد 16 رقمی منحصربه فرد حک شده روی کارت به همراه میکروچیپ اختصاصی دارنده ویزا کارت صادر می شوند.

از سایر مشخصات فیزیکی ویزا کارت وجود یک نوار مغناطیسی و بخشی برای امضای مالک در پشت کارت است.

انواع ویزا کارت

همانطور که اشاره نمودیم در حال حاضر انواع مختلفی از کارت های ویزا نظیر اعتباری، نقدی و هدیه برای افراد صادر می شوند؛ که در ادامه مطلب می خواهیم با هر ماهیت و کاربرد هر کدام از این کارت های پرداخت به طور مختصر آشنا شویم.

ویزا کارت اعتباری

مؤسسات مالی صادر کننده کارت اعتباری ویزا بر اساس اطلاعات مشتریان و ارزیابی های انجام شده توسط خودشان برای افرادی که از نظر آن ها معتمد و قابل اعتماد باشند، ویزا کارت اعتباری صادر می کنند.

این کارت های اعتباری تسهیلات زیادی برای کاربران خود ایجاد نموده و شما می توانید آن ها را در مبادلات تجاری یا دستگاه های خودپرداز در سراسر جهان استفاده کنید. ویزا کارت اعتباری ممکن است مزایایی نظیر نرخ بهره تبلیغاتی (APRs) صفر درصد، جایزه بازپرداخت نقدی (کش بک) یا شرایط ویژه برای خرید از خرده فروش های برگزیده داشته باشد.

ویزا کارت های سنتی (Traditional Visa cards) خدمات محدودی را در دسترس شما قرار می دهد، اما ویزا کارت امضا شده (Signature Visa cards) نسبت آن ها کاربردی تر بوده و امکانات بیشتری دارد. این در حالی است که ویزا کارت نامحدود (Infinite Visa cards) با مجموعه ای از بهترین و کامل ترین خدمات مختص معتبرترین دارندگان کارت های اعتباری در نظر گرفته شده است.

باید بدانید که شماره حساب و نام دارنده کارت های اعتباری ویزا روی آن حک شده و یک کد اعتبارسنجی سه رقمی ویژه در پشت آن قرار دارد؛ که فیلتر امنیتی قوی برای دارنده کارت محسوب می شود.

ویزا کارت نقدی (بدهی)

این نوع از ویزا کارت امکان دسترسی و برداشت روزمره دارنده کارت از انواع حساب های بانکی خود نظیر حساب چک یا پس انداز را فراهم می کند. همانند کارت اعتباری می توان از کارت های نقدی نیز برای خرید در خرده فروشی ها یا مبادلات مالی در شعب بانک و دستگاه های خودپرداز استفاده نمود.

برای نقل و انتقال وجه از طریق ویزا کارت نقدی دارندگان آن باید از کد شناسایی شخصی (PIN) استفاده کنند. در این نوع از ویزا کارت نیز نام دارنده کارت و شماره حساب 16 رقمی به صورت برجسته حک شده است، هرچند که شماره موجودی روی کارت با شماره حساب های متصل به آن متفاوت بوده و مربوط به شبکه ویزا می باشد.

ویزا کارت پیش پرداخت و هدیه

شرکت ویزا طیف گسترده ای از کارت های پیش پرداخت و هدیه را با یک شماره حساب 16 رقمی منحصربه فرد ارائه می دهد که اغلب آن ها را می توان از خرده فروشی ها تهیه نمود. کارت های پیش پرداخت به حساب سپرده بانکی یا کارت اعتباری متصل نیستند.

این کارت ها دارای مقدار مشخصی پول به عنوان محدوده اعتباری هستند. بدان معنی که دارنده کارت نمی تواند مبلغی بیشتر از چیزی که در کارت شارژ شده است هزینه کند! از این کارت های پیش پرداخت می توان در تمام درگاه های طرف قرارداد با ویزا استفاده کرد.

کارت های هدیه نیز دقیقاً همانند کارت های پیش پرداخت با مبلغ مشخصی شارژ می شوند، اما معمولاً پس از استفاده دیگر قابلیت شارژ مجدد ندارند. این کارت ها با یک کد شناسایی شخصی (PIN) خاص صادر شده و بعضی از آن ها صرفاً در مراکز خرید محدودی قابلیت استفاده دارند.

ویزا کارت به صورت فیزیکی و مجازی صادر می شود. کارت های فیزیکی برای خرید از خرده فروشی ها استفاده شده و نیازمند طی شدن فرآیند فعال سازی است؛ اما ویزا کارت مجازی برای خرید یا مبادلات آنلاین بوده و به صورت فوری در دسترس کاربران خواهد بود.

توجه داشته باشید که در حال حاضر به دلیل تحریم های بین المللی شبکه بانکی امکان بهره مندی شهروندان مقیم ایران از خدمات شرکت ویزا نبوده و در صورت نیاز به استفاده از ویزا کارت برای انجام مبادلات ارزی، باید از طریق پلتفرم های واسطه مجاز برای احراز هویت در این شبکه اقدام کنید.

وال استریت (Wall Street)

خیابان وال استریت در جزیره منهتن در ایالت نیویورک قرار دارد. بازار بورس نیویورک که بزرگ ترین محل دادوستد بورس و انواع اوراق بهادار هست در این خیابان قرار دارد. همچنین بازار بورس نزدک، بازار بورس آمریکا و بازار بورس تجاری و بازرگانی نیویورک و نیز بازرگانی NYBOT نیویورک در این خیابان واقع شده است. جرج واشنگتن، اولین رئیس جمهور آمریکا در عمارت فدرال که در این خیابان واقع شده است، قسم ریاست جمهوری را یادکرد.نام این خیابان برگرفته از یک کلمه آلمانی است که البته در این باره اختلاف نظر وجود دارد. یکی از کلیساهای معروف نیز در این خیابان واقع شده است که در طی زمان، نام خیابان به عنوان مکان افراد بانفوذ اقتصادی در آمریکا شهرت گرفته است. همچنین روزنامه ای به نام این خیابان وجود دارد.

درگذشته تقریباً تمامی مبادلات مالی یا در شهر نیویورک انجام می شد و یا به طور مستقیم با این شهر در ارتباط بود. اکثر شرکت های فعال در زمینه خدمات مالی در این خیابان قرار داشته اند. با انتقال ثروت از شمال شرقی آمریکا به سمت غرب و جنوب، فعالیت هایی که تا آن لحظه به Wall Street محدودشده بود از این منطقه خارج گردید، ولی به هرحال مبدأ بیشتر مبادلات مالی وال استریت است. این خیابان معروف در حال حاضر تنها مرکز مالی مهم نیست و در برخی از شاخه های مالی حتی دیگر بازیگر اصلی هم نیست. وضعیت بازارها در اروپا و آسیا بر این بازار تأثیر زیادی دارند. بازارهای مالی مهم به جز وال استریت در شهر لندن، ترکیه، فرانکفورت و برخی شهرهای بزرگ دیگر قرار دارند.

برخی معتقدند که نام این خیابان، به دلیل دیوار شرقی واقع در مرز شمالی اقامتگاه نیوآمستردام انتخاب شده است. برخی دیگر نیز این نام را برگرفته از کلمه المانی de Waal Straat می دانند.

دو امر بسیار مهم در وال استریت انجام می شود:

1. انتشار مبادله سهام
2. انتشار مبادله اوراق قرضه

طی سال های اخیر تعداد زیادی ابزارهای مالی جدید در وال استریت ایجاد و مبادله شده است. قانون گذاری در این بازار به مقدار زیادی به عهده دولت فدرال است ولی باید ذکر کرد که بیشتر نهادهای مالی که در این خیابان فعالیت می کنند، مالکیتشان خصوصی هست. شرکت های خارجی مشابه شرکت های آمریکایی در بازارهای خارجی، در این بازار حضور دارند. درواقع اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی، از سرمایه گذاران عمده بازار سهام و اوراق قرضه آمریکا می باشند. در ایالات متحده بازارهای مالی مشابه Wall Street ولی کوچک تر در لس آنجلس، شیکاگو، فیلادلفیا وجود دارند. به طور کلی این بازار نقش مهمی را در اقتصاد بین المللی و نیز داخلی امریکا بازی می کند. به طوری که تسهیل کننده افزایش سرمایه توسط کسب و کارها می باشد و سرمایه جمع آوری شده توسط آن برای کسب و کارها و دولت این امکان را فراهم می کند که فعالیت های خود را گسترش دهند، ساختمان بسازند، خدمات ارائه دهند، کالا تولید کنند و اشتغال را افزایش دهند. در این راستا بدون وال استریت، جمع آوری سرمایه قسطی پرهزینه و پر مشکل خواهد بود.

این نکته دارای اهمیت هست که شرکت های خارجی به منظور تأمین سرمایه به وال استریت متوصل می شوند و بالعکس شرکت های آمریکایی به بازارهای خارجی و این امر باعث افزایش ارتباط مراکز مالی دنیا می گردد.

جنبش وال استریت

در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۱ تعدادی از جوانان آمریکایی در این خیابان نسبت به اوضاع وخیم اقتصادی و اختلاف طبقاتی آمریکا به تظاهرات گسترده اقدام کردند، این تجمیع در کمال آرامش و بدون هیچ گونه خشونتی انجام شد. معترضان از مردم آمریکا خواستند برای اعتراض به سیاست های دولت به آن ها ملحق شوند. درگذشته تقریباً تمامی مبادلات ملی یا در شهر نیویورک انجام می کشد و یا به طور مستقیم با این شهر در ارتباط بود. اکثر شرکت های فعال در زمینه خدمات مالی در این خیابان قرار داشتند. با انتقال ثروت از شمال شرقی آمریکا به سمت غرب و جنوب، فعالیت هایی که تا آن لحظه به این خیابان محدود شده بود از این منطقه خارج گردید. ولی به هر حال مبدأ بیشتر مبادلات مالی وال استریت است.

گاو وحشی وال استریت

مجسمه هایی به نام گاو وال استریت از جنس برنز در نزدیکی همین خیابان وجود دارد که عضلات تنومند و سرپایین آن نشانه آمادگی برای حمله است، درواقع گفته می شود این مجسمه نمادی از موفقیت و خوش بینی در زمینه مالی می باشد، البته از باطن خشن و بی رحم معاملات مالی نیز خبر می دهد.

بازیگر اصلی وال استریت کیست؟

نهادهای مالی که در وال استریت فعالیت می کنند شامل انواع مختلف نهادهای مالی هستند از جمله:

• بانک های تجاری
• معامله گران اوراق
• بازارهای سهام
• شرکت های کارگزاری
• بانک های سرمایه گذاری

قانون گذاری فعالیت ها در وال استریت بر عهده بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) است. ولی روح حاکم بر این بازار کسب و کار آزاد است. فدرال رزرو خود یکی از بازیگران وال استریت است که سیاست های پولی را اجرا می کند و این یعنی فعالیت های فدرال رزرو تاثیر زیادی بر فاکتورهای کلان اقتصادی همچون نرخ بهره، تورم و .. دارد.

اتصال مراکز مالی دنیا در این خیابان

شاید یکی از مهم ترین فلسفه های بازارهای مالی را باید در هدایت سرمایه ها تعریف کرد. اتصال صحیح سرمایه های بی مقصد به مقاصد صحیح از کارکردهای مهم بازارهای مالی است. درواقع جهت دهی به سرمایه و اتصال صحیح سرمایه داران به سرمایه پذیران نقش اصل بازارهای مالی است. بسیاری از شرکت ها نیز برای افزایش سرمایه به وال استریت می آیند. بازارهای مالی در فرانکفورت، توکیو، تورنتو و هنگ کنگ نیز در راستای همین هدف فعالیت می کنند.

وال استریت را به عنوان مهد نهادهای مالی می شناسند. ارزش افزوده حضور در این بازار علاوه بر اعتبار نام آن، بهبود انباشت سرمایه، کاهش هزینه ها و هدایت سرمایه هاست که باید گفت این نقشی است که هر شرکتی که وارد هر بازار مالی می شود به دنبال ان است. هرچقدر سهولت و سرعت و بهینگی اتصال سرمایه در بازاری بیشتر باشد، هم برای سرمایه گذاران و هم سرمایه پذیران ایده ال تر است.